Ralleighvallen

Heej allemaal,

’t is alweer veel te lang geleden (zo begon ik vroeger ook altijd in mijn dagboek) Hoewel ik voor een dagboek eigenlijk geen verantwoording hoef af te leggen…toch deed ik dat, best raar maar goed dat terzijde… Voor jullie is t logischer dat ik het gevoel heb verantwoording af te moeten leggen, want jullie wachten natuurlijk met smart op een nieuw soort van Marieke avontuur ;-). Maar ik heb een goed excuus op mijn verzuim. Internet en internationaal bellen ligt hier plat. Er is hier iets met de kabels aan de hand, wat betekend dat ik niet meer op mijn e-mail kan. En internationaal bellen kan ook niet meer (of met slechte ontvangst…). Dik vervelend natuurlijk!

Dit stukje plaatsen lukt nog wel dus ik zal mijn best doen op een nieuw verhaal.

Mijn leven hier:
- Ik ben op Jodensavanne geweest; dit was vroeger tot in de tweede wereldoorlog het centrum van de joodse gemeenschap. Vervolgens zijn we doorgereden naar Blaka watra; zwemmen in, de naam zegt het al, zwart water.
- Kinderboekenfestival; hints spelen met de kinderen. Of samen spelen met de kinderen want t spreekt voor zich dat ik me dan ook een kind voel.
- Jos Stolwijk; onze begeleider uit Nederland is geweest
oPositieve feedback gehad -> altijd leuk
oTips gekregen -> altijd handig
oVan zijn enthousiasme kunnen genieten -> ook nooit verkeerd
oUit eten geweest op kosten van school -> smaakt t ook extra lekker
Met Jos zijn we ook naar de vlindertuin (wat een toestand voor beestjes die als enige doel de voortplanting hebben en vervolgens gemiddeld nog maar 2 weken leven), pottenbakkerij en naar santigron geweest.
Dat laatste was een dorp waar ze geloven in winti. Dit vind ik, laat ik het netjes omschrijven: apart:
- de vrouw is onrein als ze ongesteld is.
- de vrouw moet in een apart huis slapen tijdens haar onreine periode
- de vrouw moet door water lopen naast de ‘weg’ in haar onreine periode
- mannen mogen meerdere vrouwen hebben
- als je niet onder een stok met boombladeren doorloopt haal je de boze geesten het dorp binnen
- en als mensen op zondag hun lichaam wassen met zeep bijten piranha’s je vinger of teen eraf…
- ze hebben offer plaatsen

Nou ja je kan je voorstellen dat ik verbaast was en dat ik er flink tegenin gegaan ben. Wat een belachelijk gedoe. (in het echt knikte ik alleen maar ja alsof ik t allemaal thuis ook zo doe)

Het weekend erna zouden we weer op trip gaan:
Naar de Ralleigh vallen:
Natuurlijk heb ik me voor vertrek eerst verdiept in het Suriname boekje dit stond erin:

De weg
Verlaat Paramaribo met voldoende brandstof, gereedschap en reservewielen
De weg vertoont kuilen, mogelijk omgevallen bomen, het is te hopen dat uw voorganger al een pad heeft getrokken.

Fungu eiland (onze slaapplaats)
De stenen zitten verraderlijk verstopt onder het snel stromende water, MAAR voorkom schaafwonden (alsof je er bewust je benen of voeten over een scherpe rots zou schrapen???) want een piranha zou uw gekwetste tenen als aas kunnen beschouwen (gebruik je aas niet alleen bewust om andere beesten te lokken??). Ook voor sidderalen is het oppassen geblazen, de vissen kunnen een elektrische schok van 300 volt toedienen. Alleen dit gegeven vond ik zonder volttoediening al erg choquerend.

De Voltzberg (die zouden we de 2e dag beklimmen)
- pijnlijk gevoel in de kuiten
- voor de beklimming van de voltzberg heeft u er al een 6 – 7,5 km lange tocht opzitten.
- u hoeft zich niet bezwaard te voelen wanneer u onderaan de berg op de rest van de groep blijft wachten. Zelfs van meneer Voltz is niet met zekerheid te zeggen of hij ooit de top heeft gehaald.

De dag erna lag op de planning om naar watervallen te gaan. Deze watervallen waren eigenlijk geen watervallen (dat is pas met een val vanaf 10 meter), dus t werden stroomversnellingen.

Ja kan je voorstellen dat ik me al lang had verheugd op deze trip!!!! ;-)

Maar t was MOOI

De weg: op de terugweg zijn we een keer vast komen te zitten. Dit was opzich ook wel weer een ervaring, een andere auto met 4w drive heeft onze bus eruit getrokken. Vervolgens konden wij verder hobbelen. Tijdens het gehobbel hoorde ik een harde klap -> de schoten van Harriet en Bonnie waren gevuld met glas. De buschaffeur vliegt meteen de auto uit. Is t eerste wat hij doet naar de kant van de weg lopen en zijn broek naar beneden. Gaat ie staan plassen??? Okeeej, de buschaffeur gevraagd of dit vaker voorkwam en inderdaad hij was al blij dat het voorruit niet gebroken was, want dat was veel duurder….

Het eiland: van de enge beesten gelukkig niets gemerkt. Wel heb ik op een afstand kunnen kijken naar vogelspinnen. Maar de piranha’s of rare alen gelukkig niet gespot. De stroomversnelling hebben we wel ervaren. Hsia Ping, twee andere en ik wilden naar de overkant zwemmen. Dit was een echte mission impossible voor hsia ping en mij. De andere twee hebben het wel gehaald. Hsia Ping is uiteindelijk nadat ik bijna beland was in een ‘stroomversnelling’ met de boot opgehaald. Onnozele kippen zijn we ook.

De Voltzberg moesten wij natuurlijk ook beklimmen het regende dus het was erg glad. Één derde is helemaal beneden gebleven en jongeren hebben allemaal een poging gewaagd. Gelukkig niet gevallen. Maar t was wel te glad om helemaal tot de top te komen. Dit was natuurlijk wel erg jammer maar er gaat niets boven veiligheid natuurlijk ;-)!

Verder was het gewoon leuk en gezellig en hebben we extreem veel gekaart, iets waarin in geen problemen zie. Alhoewel ik wel verloren heb en weer stomme dingen moet doen. Zo moet ik bij t casino vragen om vier bailey’s zucht.
Het casino hier is trouwens vet leuk. Je kan spelen voor 1,40 euro bij blackjack (en dan nog samen doen ook). En je krijgt drinken eten en entree gratis. En ow jah we gingen ook nog met 30 srd (8 euro) pp winst naar huis.

School: We hebben ook een sport en speldag georganiseerd voor de bovenbouw van 7 scholen. Was echt super leuk om die kindjes te zien genieten. Daar kon ik dan ook weer van genieten!!
Met de opdracht zijn we nu extreem druk. We moeten het onderzoeksverslag nu afronden en dat was wel echt heel erg veel! Vervolgens evalueren en een presentatie in elkaar zetten.