verhaaltje 4

Hallo allemaal,

In dit verhaaltje geen rare plasverhalen meer helaas helaas :D. wel heb ik gebadderd met 30 mensen in de suriname rivier wat je dan misschien ook wel weer als een plasverhaal zou kunnen opvatten. Ik denk dat sommigen het zo lieten lopen. Jaaa is heel erg vies bah bah dat zegt iedereen, maar stiekem... Ik heb t niet gedaan hoor, ik vind het echt heel erg vies!!!!

Eerst even een mededeling ik heb net afgedanst voor salsa en het resultaat was allemaal goed-jes jeeeeh voor houding en volgen etc etc.!! Had ik niet verwacht vandaar dat ik niemand vertelde over dat ik überhaupt moest afdansen maar met dit resultaat toch wel de moeite waard. :-D om t even iets minder opschepperig te maken: heb je in de les goed gedanst en die avond lukt t niet: geslaagd. Dans je in de les slecht en die avond goed: gehaald. Resultaat: iedereen heeft t gehaald. Daarna een mooi feestje gehad!

Vorige week waren uitgenodigd op een Surinaamse verjaardag. Komen wij daar aan om 21 uur, super gezellig. We hadden zelf t eten net op. Toetje overgeslagen voor een eventueel taartje, hapjes etc. maar t dessert was dus een bord met rijst en vlees en kouseband. ‘Neeeh ik hoef niet hoor’ fluisterde ik tegen de anderen in afwachting van hun reactie of ik dit kon maken. Een van de andere NL’ers siste in mijn oor ‘je moet het aannemen’ dus: ‘goh wat lekker’ loog ik lachend en tegelijkertijd het bordje aannemend. Alleen de groente heb ik opgegeten.
Later ‘goh wat lekker chips’ het voelt wel heel vettig en het glimt, hap chipje weg en na een fractie van een seconde weer zichtbaar voor de bacterietjes in mijn zakdoek. De bacterietjes in mijn mond waren inmiddels uitgeroeid. Deze stond namelijk in de brand… al het eten is zo scherp hier, het waren peperchipjes en dat is niet lekker op een verjaardag maar wel leuk…  dus wacht maar als ik volgend jaar mijn verjaardag in NL ga vieren.
Verjaardag verder was leuk wel een beetje zoals in NL hoor iedereen zat op tuinstoelen verdeeld in groepjes.

Vrijdag kwam de buurman ‘s ochtends vragen of we meegingen naar t strand (wat hier geen zonnen betekend hoor er ligt geen zand). Wederom leuk, ik heb boompje geklommen (wat ik erg leuk vind), op schelpjes geblazen (gefloten was de bedoeling), gekleid en gekleurd met modder op de buurman zodat hij lichter van kleur werd. Uiteindelijk ik dus ook donkerder… :-S
Maar goed was een lekker speeluurtje dus. Verder hebben we in t wild nu een kaaiman gezien een slak met harde pootjes? Krabbetjes op mijn hand gehad (de kleinste) de rode ibis vanaf heel ver gezien. Kokos gegeten bij een neef van hem. Zo vliegen de dagen echt voorbij!!

‘S middags zijn we de stad in geweest om zaklampen voor onze eerste binnenland ervaring te halen. Wat een suffe mensen hier zeg. We zijn echt een uur in de winkel geweest voor vier zaklampen met batterijen. PFFFF het ging iets als dit:
‘Heeft u een zaklamp te koop?’
‘Ja daar hangen ze.’
Half achter de kassa pluk ik die dingen op mijn tenen van t rekje.
‘Wat is het verschil tussen die zilveren en die zwarte?’
‘Ja de kleur deze is zwart en die zilver zegt ze.’
owww dank je!! Dacht ik en zei ‘Maar verder? Grootte kwaliteit etc.’
‘Nee geen verschil’ antwoord ze met een stalen gezicht.
Ik zie gewoon dat die zilveren zaklampen groter waren. ‘Mag ik een van die zilveren even zien?’
Pff dat was een grote moeite. Ze observeert eerst zelf die dingen grondig. ‘Ja deze is toch ook groter.’ Laat maar ‘We doen die zwarte wel gewoon. Maar wat voor batterijen moeten erin?’
‘Ik denk deze’
‘Weet u het zeker?’
‘(naam) wat voor batterijen moeten hierin?’
Ja de grote. Even kijken of de lampen het doen. 2 batterijen doet ze erin. Zonder de achterkant erop te draaien. Misschien moet u de achterkant erop draaien tip ik haar. Nee ze doen het niet. Ow en de batterijen moeten er andersom in mevrouw en het plastic er vanaf. Uiteindelijk staat bijna het volledige winkelpersoneel (5 a 6 man) bij vier zaklampen en het duurt maar en het duurt maar. We hadden echt de neiging die dingen uit de handen te trekken zo van ‘kijk zo moet het’. Maar we hebben ons ingehouden en elkaar afgewisseld bij de toonbank, dit als anti-irritatie maatregel. Maar inmiddels zijn we alle gelukkige eigenaar van een prachtige zwarte zaklamp, die het doet!!

Zaterdag met de CMV’ers naar colakreek geweest. Regen, helaas maar dat mocht de pret niet drukken, we hebben eindelijk gevolleybald in de stromende regen met Surinamer’s. Vervolgens de hele dag met een handdoek om gezeten en gekaart want droog werd t niet meer. Gelukkig hadden we een soort van houten partytent gehuurd.

Zondag zijn we vertrokken om in het binnenland op een kinderboekenfestival (georganiseerd door de stichting waar wij het project voor doen) mee te werken.
Het kinderboeken festival was een evenement voor kinderen uit dat dorp en omstreken. Leuk om de kinderen zo te zien genieten. Onze taak was ehbo´er zijn, er is alleen niets voorgevallen. Gelukkig natuurlijk maar voor ons een beetje saai. Daarom hebben we samen met een Belg een stand gedraaid waar de kinderen met verf op de muur (witte houten plank) mochten schilderen.
De laatste avond was er een finale voor rappen, musical, voorlezen en gedichten bedenken. Wij hebben bij het rappen gekeken. Echt super cool, wat een mannetjes zeg klein, dikke ketting, zonnebril en band in de haren! En dan die kunstjes van die jongentjes met kleine mini shakira’tjes ernaast. Echt heel knap. Ze missen hier iets in onderwijs qua lesstof (zie batterijen gedeelte) maar wij missen iets van muziek dus zingen en dansen!!

Met de medewerkers was t echt leuk die Surinamer’s zijn echt vrolijkerts met allemaal energie voor tien. We hebben ‘s avonds idols gedaan in drie groepen de Belgen de Nederlanders en de Surinamers. Natuurlijk wonnen de Surinamer’s wat logisch is als wij hoofd schouders knieen teen gaan zingen… ow en misschien konden we ook gewoon iets minder zingen…

Met alle liefs uit Paramaribo